راز بقا: پل اُورتون (Overtoun Bridge) یکی از مکانهای تاریخی و زیبای اسکاتلند است که نه تنها به خاطر معماری خاص و چشمانداز طبیعیاش، بلکه به دلیل داستانهای عجیب و غریبش شهرت یافته است.
به گزارش راز بقا، طی سالها، گزارشهایی از سقوط تعداد زیادی سگ از این پل منتشر شده است که باعث شکلگیری افسانهای شده: «سگها خودکشی میکنند». اما آیا این داستان واقعیت دارد یا تنها یک افسانه شهری است؟ در این مقاله از راز بقا به بررسی علمی و تاریخی این پدیده میپردازیم.
پل اُورتون در دهه ۱۹۳۰ میلادی در نزدیکی شهر دگگلاس در اسکاتلند ساخته شد. این پل سنگی با معماری کلاسیک، درهای عمیق را به هم متصل میکند و منظرهای دیدنی از رودخانه و جنگلهای اطراف ارائه میدهد. طراحی پل شامل دیوارهایی کوتاه در کنار مسیر است که برای انسانها ایمن به نظر میرسد، اما برای حیوانات کوچک و حتی سگها میتواند خطرناک باشد.

به گزارش راز بقا از دهه ۱۹۵۰ میلادی به بعد، گزارشهایی از صاحبان سگ منتشر شد که حیواناتشان به طور مرموز از روی پل میپریدند. برخی از این پرشها باعث مرگ سگها شد و برخی دیگر آسیبهای جدی به آنها وارد کرد. این پدیده باعث شد که پل اُورتون به عنوان «پل خودکشی سگها» شهرت یابد و توجه رسانهها و مردم سراسر جهان را جلب کند.
اما مهم است که بدانیم، هیچ سند علمی و یا شواهدی وجود ندارد که سگها بتوانند مفهوم خودکشی را درک کنند. تحقیقات دامپزشکی و رفتاری نشان میدهد که عوامل دیگری باعث این پرشها میشوند، نه تصمیم آگاهانه حیوان به خودکشی.
تحقیقات مختلف و گزارشهای دامپزشکان چند عامل اصلی برای این رفتار غیرعادی شناسایی کردهاند:
درهای که پل بر روی آن ساخته شده، زیستگاه راسوها، موشها و دیگر حیوانات کوچک است. سگها، به ویژه نژادهایی با حس بویایی قوی مانند اسپانیلها، بسیار به بو حساس هستند. بوی این حیوانات باعث تحریک غریزه شکار سگ میشود و آنها را به سمت لبه پل میکشاند.
دیوارهای کنار پل سنگی و نسبتاً کوتاه هستند و ممکن است برای سگها به اندازه کافی مانع نباشند. هنگامی که سگها در حال دویدن یا دنبال کردن بو هستند، اغلب عمق خطرناک پایین را نمیبینند و به اشتباه تصور میکنند مسیر ادامه دارد، در نتیجه از پل میپرند.
بسیاری از سگها وقتی هیجان زده یا تحت تاثیر بوی شدید قرار میگیرند، کنترل حرکتی خود را از دست میدهند. این حالت، ترکیب با ساختار پل و دیوار کوتاه، باعث سقوط میشود.
شب، مه، باران یا نور کم، دید سگها را محدود میکند و احتمال سقوط را افزایش میدهد. سگها ممکن است نتوانند اختلاف سطح یا لبههای پل را تشخیص دهند.

متخصصان رفتار حیوانات تاکید میکنند که هیچ شواهدی وجود ندارد که سگها توانایی درک مفهوم خودکشی را داشته باشند. رفتارهایی که به ظاهر «خودکشی» به نظر میرسند، در واقع نتیجه غریزه طبیعی و شرایط محیطی هستند. در مورد پل اُورتون، ترکیب بوی شدید حیوانات کوچک، هیجان و ساختار پل باعث شده است که پرشهای مرگبار اتفاق بیفتد، نه تمایل آگاهانه به آسیب رساندن به خود.
پل اُورتون در طول دههها مورد توجه رسانهها و علاقهمندان به افسانهها و ماجراهای عجیب قرار گرفته است. این داستان باعث جذب گردشگران و علاقهمندان به مکانهای اسرارآمیز شد، اما همچنین نگرانیهایی برای صاحبان سگها ایجاد کرد. برخی صاحبان حیوانات با احتیاط از عبور سگهای خود از این پل جلوگیری میکنند و توصیه میشود سگها همیشه با قلاده و نظارت نزدیک همراه باشند.
برای جلوگیری از سقوط سگها، پیشنهاداتی ارائه شده است:
عبور از پل با سگ در قلاده کوتاه.
مراقبت و نظارت دائم بر سگها به ویژه در ساعات شلوغ و یا وقتی سگها هیجان زده هستند.
پرهیز از عبور سگها از پل در شب یا شرایط کم نور.
اطلاعرسانی به گردشگران درباره خطر احتمالی برای حیوانات خانگی.

به گزارش راز بقا پل اُورتون مثال جالبی از این است که چگونه افسانهها و واقعیتها میتوانند ترکیب شوند. داستان «خودکشی سگها» شاید جذاب و ترسناک به نظر برسد، اما واقعیت علمی متفاوت است: سگها نه خودکشی میکنند و نه قصد آسیب رساندن به خود دارند. اتفاقاتی که در این پل رخ داده، نتیجه غریزه شکار، هیجان و شرایط محیطی است که با ساختار پل ترکیب شده است.
با شناخت این عوامل، میتوان نه تنها از سگها محافظت کرد، بلکه از زیبایی و تاریخچه این پل تاریخی نیز لذت برد، بدون اینکه به افسانهها بیش از حد باور داشته باشیم.